- Kategoria: Publikacjie
- Bożena Ratter
- Odsłony: 496
Najlepsza, najzdrowsza to podstawa bytu wszelakiego przedsięwzięcia.
/ Lwów - Teatr Wielki - Opera Lwowska. - źródło Wikipedia.
Filharmonia we Lwowie i Teatr Ludowy w Krakowie powstały cicho, bez hałasów, bez próśb o subwencję; obie zawdzięczają byt swój energii i przedsiębiorczości prywatnej, pomysłowości jednostek: najlepsza, najzdrowsza to podstawa bytu wszelakiego przedsięwzięcia – informuje Ilustracja Polska 26 września 1902 roku
Były dyrektor teatru Skarbkowskiego we Lwowie, p. Ludwik Heller, zorganizowawszy poważne konsorcyum finansowe wydzierżawił na lat dziesięć dawny amfiteatr Skarbkowski, przekształcił go i odnowił kosztem 200.000 koron. Sala Skarbkowskiego gmachu, powiększona dawną sceną, zniżona usuniętą galerią, pomieści obok lóż dwu pięter, 1250 numerowanych foteli. Obok tejże będzie jeszcze obszerne foyer, ogród zimowy, boczne salony, restauracja- słowem lokal pomyślany i wykonany na zupełnie europejską stopę. Sala ta będzie służyła także za widownię dla teatrów amatorskich, a również i na znaczniejsze bale w czasie karnawału, reduty itd.
- Heller nawiązał już rokowania z lwowskiem Towarzystwem muzycznym i „Lutnią”. W dniu 25 b. m. nastąpi otwarcie zapowiadanej Filharmonii lwowskiej i rozpocznie w dniu tym szereg swych koncertów, których zadaniem będzie spopularyzowanie, tak mało u nas jeszcze popularnej, muzyki symfonicznej. Orkiestra własna pana Hellera składa się z 70 członków, pod kierownictwem wypróbowanych kapelmistrzów, Henryka Jareckiego i Ludwika Celańskiego.
Na koncert inauguracyjny Filharmonii, oraz następny, składają się wyłącznie utwory polskich kompozytorów, wykonane przez polskich artystów. Część wokalną w nich obejmie p. Myszuga i panna Bohussówna, która odśpiewa aryę z „Liwii Quintilii”, oraz pieśni hr. Pinińskiego, Niewiadomskiego i Galla. Na otwarcie to zjeżdża z Paryża znakomity fortepianista, p. Zygmunt Stojowski.
W trzecim koncercie weźmie udział skrzypek czeski pan Kocian i baryton teatru medyolańskiego „La Scala”, pan Sammare, który odśpiewa aryę z opery „Hamlet” Thomasa, „Romans” Griega, pieśń Tostiego i prolog z „Pajaców” Leoncavalla. W tym zakroju i przy znanej nam z doświadczenia energii jej inicjatora, ani wątpimy, że Filharmonia lwowska przyczyni się dzielnie do ożywienia ruchu muzycznego kraju, wzmożonego jeszcze czynnikami towarzyskimi, jakie powołuje do życia. Obu kapelmistrzów Filharmonii, znanych już jako kapelmistrzów opery lwowskiej, poznamy ze strony kompozytorskiej ich działalności, w ciągu przyrzeczonego nam pobytu zorganizowanej przez Filharmonię opery w Krakowie; wówczas bowiem ma zostać wystawioną nowa opera p. Henryka Jareckiego, znanego już dawniej na polu kompozycyi, „Nemezys”, a także i druga nowa opera, której twórcą jest pan Ludwik Celański.
Z wcześniejszego numeru (1902 nr 12) z działu „Ze świata muzyki” dowiadujemy się: Dotychczas nasze dzieci cudowne produkowała Warszawa , obecnie wyręczać Warszawę zaczyna Lwów. Po malutkim 6-letnim Mieciu Horszowskim, który niedawno koncertował w Wiedniu, świat muzyczny wita nowe, cudowne dziecko lwowskie w osobie dwunastoletniej Emy Wolfstalówny. Dziewczynka ma fenomenalny talent do skrzypiec. Talent to dziedziczny. Ema jest córkę znakomitego skrzypka Wolfstala, profesora lwowskiego konserwatorium i od niego pobiera swoje wykształcenie muzyczne. Dnia 2. marca wystąpiła z pierwszym, własnym koncertem we Lwowie i wśród wielkiego zainteresowania słuchaczów grała utwory Beethovena, Bacha, Haendla, Mendelsohna i Wieniawskiego. Krytyka lwowska stwierdziła u młodziutkiej artystki wyjątkowy spokój w grze i ślady głębokiego odczucia wykonanych utworów - dwie cechy, których zwykle brak „cudownym dzieciom”. Muzycy przepowiadają jej świetną przyszłość.
Zamieszczamy dziś też portrety dwóch młodych śpiewaków polskich, debiutujących z wielkim powodzeniem w operze lwowskiej: Dra Henryka Drzewieckiego i Adama Ludwiga. P. Henryk Drzewiecki, tenor liryczny, jest wśród tenorów zjawiskiem niezwykłym z tego powodu, że przyszedł na scenę, jako ukończony i gotowy prawnik z tytułem doktorskim. Warszawiak - kończył uniwersyteckie studia w Petersburgu . Uczył się śpiewu w konserwatorium petersburskim i u doskonałych nauczycieli mediolańskich. Debiuty w Lisoroo, w Modenie i Wenecji wypadły pomyślnie. Obecnie wchodzi w stały skład opery lwowskiej.
- Adam Ludwig, Stanisławowianin, młody, potężny barytonista, jest także świeżym nabytkiem scenicznym. Króciutką karierę operową zaznaczył już prawdzie, wróżą mu najlepszą przyszłość. (Ilustracja Polska 1902 nr 12)
Stanisław hr Skarbek ufundował teatr we Lwowie w 1841 r. i była to jedna z jego wielu finansowych inicjatyw dla narodu polskiego. Utrzymywał setki sierot i ubogiej młodzieży oraz starców, w 1843 r. założył dla nich w Drohowyżu Fundację Skarbkowską - oddając na ten cel cały swój majątek. Ta grupa, znienawidzona przez komunistów a nienawiść ta i dzisiaj jest wszechobecna, swoim środkami finansowymi realizowała zupełnie inne cele, niż realizowane urojenia chorych mentalnie współczesnych „panów” posiadających nas w swojej władzy.